En daar stond ze dan, in al haar voelen. Ze voelde hoe de wereld werd verkleind, hoe de mensheid op haar knieën werd gebracht door angst en leugens. Ze zag het voor haar ogen gebeuren.
Ze voelde de donkere krachten die al het licht probeerden te doven. Ze zag hoe mensen bij hun kern werden weggehaald en iedere keer opnieuw geïnjecteerd werden met angst.
Ze zag de wanhoop en de onmacht precies zoals het werd bedoeld. Ze zag hoe men steeds opnieuw weggeleid werd van de waarheid.
Ze zag hoe de kinderen in een harnas van angst werden gezet, bang werden gemaakt voor elkaar. Hoe knuffels werden verboden, opa’s en oma’s hun afstand vrijwillig bewaarden.
Ze zag en voelde het allemaal en bijna ging ze er zelf ook in mee.
Ze ging er in mee voor de liefde, voor de zekerheid, misschien wel omdat ze niet weer alleen wilde staan, omdat ze niet weer het andere verhaal wilde verkondigen, niet weer dwars wilde zijn….
Maar daarmee verliet ze zichzelf en dus ook haar eigen liefde.
Ze vroeg aan de liefde wat ze het beste kon doen en het antwoord was trouw te blijven aan zichzelf.
Wanneer hart en ziel een zijn in waarheid komen er als vanzelf enorme krachten vrij. Krachten van liefde en respect, die een ruimte innemen die angst en duister doen verdwijnen.
En in die krachten ging ze staan.
Ze omarmde het duister, zegende haar vijand en ontnam het daarmee zijn kracht. En ze wist dat ze nu haar innerlijke strijd had overwonnen.
Haar liefde stroomde volop naar ieder deel in angst, naar ieder deel in eenzaamheid naar ieder deel in onmacht en diep verdriet.
En ze gaf ze de ruimte om in liefde hun eigen proces door te gaan. Ze voelde alles maar was er niet langer volledig onderdeel van. Ze erkende dat het in haar leefde, nam er rustig afscheid van en werd zich ervan bewust dat zonder deze tijd, zonder deze hele situatie zaken nooit zo snel in beweging zouden komen.
En terwijl ze door haar proces ging werd ze zich ervan bewust hoeveel ze van de mensheid hield. Hoe graag ze wilde gaan staan voor ieder wezen hier op aarde, voor het recht om in vrijheid te leven, voor gezondheid, voor waarheid, voor levensvreugde, voor het licht en de liefde die zich in ieder mens bevindt.
Daardoor wist ze wat ze hier als ziel op deze aarde wilde doen. En voelde ze zich niet langer gevangen in het toneelstuk dat zich voor haar ogen afspeelde.
Ze ontwaakte voor haar eigen verhaal en wist wat haar te doen stond.
Bron: Lichtflits
Een mooie mei-vakantie gewenst!
❤️🧡💛💚💙💜🤍
Hartelijke groet,
Maja van Houting
Herinner je wie jij bent…
Persoonlijke & Intuïtieve ontwikkeling
