Al jaren geleden kwam ik erachter
dat er iets groots zou gebeuren.
Werd mij verteld dat oude
systemen om zouden vallen,
systemen om zouden vallen,
dat het duister in het licht
zou komen te staan.
Dat we geschokt zouden zijn over
wat er allemaal naar buiten komt.
Dat we dan een keuze
zouden hebben
zouden hebben
of wegkijken en meegaan
in die ervaring
in die ervaring
en zo onze lessen leren,
of het recht aankijken en onszelf
en alles wat er is
te transformeren.
te transformeren.
Mijn vraag was al die tijd;
hoe dan ?
We zaten midden in een ratrace,
het altijd maar bezig zijn om alle
verantwoordelijkheden na
te komen.
te komen.
Ik kon me er geen voorstelling
van maken
van maken
dat er systemen zo maar
zouden omvallen.
zouden omvallen.
Het afgelopen jaar werd
dat ‘hoe dan’ eindelijk duidelijk.
Na een jaar alles recht aan
kijken is
kijken is
er zo ontzettend veel
in mij getransformeerd.
Alle emoties die in mij zijn,
zijn voorbij gekomen.
Ik wist niet dat ik nog zoveel
boosheid in me droeg,
zo graag de wereld
wilde redden
boosheid in me droeg,
zo graag de wereld
wilde redden
van alle donkere praktijken.
Walging, verdriet en ongeloof.
Alles is voorbij gekomen.
En deze week realiseer ik
mij ineens
mij ineens
dat ik de wereld niet kan redden,
dat ik voor niemand anders een
keuze kan maken.
Ik kan enkel de waarheid
voor mezelf ontdekken
en op basis daarvan
mijn keuzes maken.
Ik kan enkel de waarheid
voor mezelf ontdekken
en op basis daarvan
mijn keuzes maken.
Eigenlijk wist ik dat al,
maar wanneer het voorbij komt
in je dagelijks leven
en je het ervaart,
en je het ervaart,
in lijf en leden,
dan wordt het op een
dan wordt het op een
bepaalde manier echt.
Wat heb ik veel over
mezelf geleerd,
mezelf geleerd,
wat heb ik veel over
de wereld geleerd,
de wereld geleerd,
over de psychologie van de mens,
over structuren en systemen
en hoe deze ons ongemerkt
proberen te beïnvloeden.
en hoe deze ons ongemerkt
proberen te beïnvloeden.
Mijn wereldbeeld is
totaal verandert,
totaal verandert,
en ik ben nog dichter bij
mezelf uitgekomen.
mezelf uitgekomen.
De heftige emoties zijn verwerkt,
ik heb mijn eigen pad gevonden
in dit stuk van mijn leven.
Ik weet waar ik sta en wat ik wil.
En eigenlijk is daarmee de
opdracht die ik had afgerond.
opdracht die ik had afgerond.
Tenminste, zo voelt het voor nu.
In het midden van de chaos en
de ellende heb ik mezelf
weer stevig op mijn eigen
voeten neergezet.
weer stevig op mijn eigen
voeten neergezet.
Kan ik de schoonheid
van de natuur zien
van de natuur zien
en mezelf in mijn
hoogste trilling zetten.
hoogste trilling zetten.
Kan ik gelukkig zijn
met de simpele dingen
van de wereld en alle verhalen
met de simpele dingen
van de wereld en alle verhalen
de ruimte geven
om zich uit te spelen
om zich uit te spelen
zonder er onderdeel van te zijn.
Ik ben gaan staan
in mijn eigen verhaal
en zie de toekomst
met vertrouwen tegemoet.
Bron: Lichtflits
Een prachtige tekst van lichtflits en wat is dit verhaal herkenbaar. Er is het afgelopen jaar al zoveel naar de oppervlakte gekomen wat voor een ieder van ons de nodige uitdagingen heeft gebracht. Als we deze periode kunnen gaan zien als een cadeau waardoor we met elkaar enorme groeistappen mogen maken, onze frequentie kunnen verhogen en daardoor een ‘nieuwe wereld’ scheppen dan is dit een fantastische tijd om deel van uit te mogen maken. Dat je dit lastig vindt om het zo te zien is zeker begrijpelijk, het is niet altijd gemakkelijk maar toch…durf te vertrouwen, volg je gevoel en stap in jouw eigen kracht. Door te verbinden, je uit te spreken en respect te hebben voor elkaar creëren we SAMEN