Samen met mijn dochter ging ik afgelopen week naar de veelbesproken film Bohemian Rapsody van Queen. Vol verwondering keek ik naar de verhaal lijn, die zo actueel en herkenbaar is, en die juist nu in deze tijd volle zalen trekt.
Niet mogen zijn wie je bent, durven je hart te volgen en te doen waar je blij van wordt, personen op je pad krijgen die aan je basis schudden om opnieuw je eigen kracht te mogen vinden. Een kracht die Freddy Mercury hielp om zijn ziekte te accepteren en om hem terug te brengen naar de plek waar hij gelukkig was en zich thuis voelde… op het podium, samen met zijn maatjes. Live Aid 1985, Wembley stadion, werd zijn plek om nog 1x voor een groot publiek te schitteren. Met een ongelooflijke power en een zo voelbare energie weet hij daar tussen alle grote namen in de show te stelen. Niet alleen tijdens de film, maar ook thuis, toen ik dat bewuste concert nog eens terug keek, zat ik met kippenvel naar dit optreden te kijken. Iedereen in het NU, (zonder telefoons 😊) volledig aanwezig in dat moment…wow wat een kracht en wat een prachtig voorbeeld brengen deze legendarische 25 minuten van Queen aan ons allen.
Beseffen dat we altijd een keuze hebben hoe we om gaan met dat wat er op ons pad komt. Om te kunnen en mogen zien dat er mensen en situaties zijn die ons op schudden om weer een groeistap te kunnen maken. Hoe heftig soms ook, acceptatie is alles wat er nodig is in welke vorm dan ook. En ja het is zeker oké als dat tijd nodig heeft om dit te kunnen zien en ja het is ook oké als daar misschien wel een jaar of langer voor nodig is om dit te kunnen integreren. Het is jouw proces en daar is geen tijd aan verbonden. Wanneer jij er aan toe bent om de betreffende gebeurtenis te kunnen accepteren is jouw groeistap daar en kun je het transformeren naar een andere, betere situatie. Deze zaadjes voor transformatie zijn altijd, overal in elk moment of situatie aanwezig. We hebben echter elkaar nodig om deze zaadjes voor transformatie bij ons zelf te kunnen ontdekken.
